Wat is osteopathie
De osteopathie is een manuele, diagnostische en therapeutische benadering voor het behandelen van functiestoornissen in de mobiliteit van gewrichten en weefsels in het algemeen, en voor het vaststellen van het aandeel hiervan in het ontstaan van ziekteverschijnselen.
In de osteopathie houdt men rekening met drie bewegingssystemen:
1. Het bewegingsapparaat, gevormd door spieren, gewrichten, wervels, etc. Een letsel of bewegingsverlies in een bepaald gewricht kan klachten veroorzaken, niet alleen op de plaats zelf maar elders.
2. De inwendige organen met hun bloedvaten, lymfevaten en besturende zenuwen. Alle organen in het menselijk lichaam bewegen uit zichzelf en onder invloed van het middenrif. Bewegingsverlies leidt niet enkel tot het slecht functioneren van het orgaan zelf maar kan eveneens invloed hebben op het bewegingsapparaat. Ademhaling en voeding spelen hier een grote rol. Vele klachten die de patient voelt, vinden feitelijk hun oorzaak in het inwendige van de mens. Het is de kunst dit te kunnen 'lezen'.
3. De craniosacrale bewegingen gevormd door de hersenen, de hersenvliezen, het hersenvocht en het zenuwstelsel dat hiermee in relatie staat. Dit geheel draagt een ritmische beweging in zich. Vele invloeden van het eerste en het tweede bewegingssysteem hebben hun repercussie op de schedel en omgekeerd, waardoor dit ritme verstoord kan worden.